Bundan yaklaşık dokuz sene önce, ilk kitabım Annelik Her Zaman Tozpembe Değil'in yayımlanmasından bir sene sonra, o zamanlar Dijital Topuklar'a ilham vereceğini bilmediğim Blogher'e katılmak üzere San Francisco'ya uçarken, tam uçaktayken yani, ikinci kitabımı yazdım.
Merhaba, kitabınızı perşembe akşamı bitirdim. son 40 sayfayı gözlerim dolarak okudum. bittiğinde ağlamak istedim, çocuk uyandı emzirmeye koştum:) ağlamam içimde kaldı ama çok etkilendim ve sizinle de bu hissimi paylaşmak istemiştim, tesadüfen bu paylaşımı gördüm. yazdığınız her satırın altını çizmek istedim. bebeğime bakmak için işten ayrılmak istediğimde eşim dışında kimse anlam veremedi. ama ben biliyorum ki meğer ben devrimciymişim:) kararımı işyerime söyledikten sonra bu hisle ve gururla yürüdüm sokakta. kendimi çok cesur hissettim ve alakasız görünse de yazdıklarınızın bunda katkısı büyük. daha neler neler yazarım ben de lafı uzatmayayım. İyiki yazmışsınız. şimdi kafamda deli bir soru; acaba ben feminist miyim:)
Merhaba, kitabınızı perşembe akşamı bitirdim. son 40 sayfayı gözlerim dolarak okudum. bittiğinde ağlamak istedim, çocuk uyandı emzirmeye koştum:) ağlamam içimde kaldı ama çok etkilendim ve sizinle de bu hissimi paylaşmak istemiştim, tesadüfen bu paylaşımı gördüm. yazdığınız her satırın altını çizmek istedim. bebeğime bakmak için işten ayrılmak istediğimde eşim dışında kimse anlam veremedi. ama ben biliyorum ki meğer ben devrimciymişim:) kararımı işyerime söyledikten sonra bu hisle ve gururla yürüdüm sokakta. kendimi çok cesur hissettim ve alakasız görünse de yazdıklarınızın bunda katkısı büyük. daha neler neler yazarım ben de lafı uzatmayayım. İyiki yazmışsınız. şimdi kafamda deli bir soru; acaba ben feminist miyim:)